Maria Moczydłowska (z domu Grzymkowska) urodziła się 4 października 1886 w Łomży. Z wykształcenia była nauczycielką arytmetyki. W okresie zaborów podjęła pracę w polskich szkołach prywatnych (nauczała między innymi w Warszawie, Łomży i Kaliszu). Jednocześnie ukończyła tajny kurs samokształceniowy dla kobiet, prowadzony w wyższej szkole zwanej Uniwersytetem Latającym.

Uczestniczyła w rewolucji w 1905 roku i strajku szkolnym. Wspólnie z pierwszym mężem Mieczysławem Moczydłowskim prowadziła działalność społeczną i spółdzielczą. Jej ówczesne zaangażowanie w rozwój wsi Lisków pod Kaliszem, uznanej później za wzorcową, utorowało jej później drogę do polskiego parlamentu.

Po uzyskaniu praw wyborczych przez Polki w 1918 roku, została wybrana do Sejmu Ustawodawczego (1919-1922) z ramienia Narodowego Zjednoczenia Ludowego (NZL). Była drugą kobietą przemawiającą w polskim Sejmie w ramach debaty parlamentarnej. Maria Moczydłowska jako posłanka była orędowniczką i współinicjatorką ustawy antyalkoholowej, zwanej od jej nazwiska „lex Moczydłowska". Zaangażowała się w pracę trzech komisji sejmowych: ochrony pracy, oświatowej oraz opieki społecznej. Ponadto zasłużyła się na polu działań na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz współpracy ponadpartyjnej kobiet.

Po zakończeniu pracy w Sejmie powróciła do działalności oświatowej. Organizowała szkoły polonijne we Francji i kursy wakacyjne dla nauczycieli. Po śmierci pierwszego męża poślubiła urzędnika skarbowego Tymoteusza Niekrasza. Okupację niemiecką spędziła w Warszawie, angażując się w tajne nauczanie.

Po wojnie wraz z synami Juliuszem i Stefanem przeniosła się na stałe do Sopotu.Jej najstarszy syn Janusz zginął w ostatnich dniach wojny.

Tu ponownie podjęła pracę w oświacie, między innymi jako wizytatorka przedszkoli. Ponadto przewodniczyła miejskiemu Kołu Spółdzielców i działała na rzecz równouprawnienia kobiet. Do końca życia prowadziła akcję antyalkoholową w ramach polskiego towarzystwa „Trzeźwość".

Maria Moczydłowska zmarła 26 kwietnia 1969 roku. Została pochowana w grobie rodzinnym na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.

Jest autorką książki „Wieś Lisków" (1913) i szeregu artykułów prasowych.